bewustzijn meditatie ontspannen persoonlijkeontwikkeling trauma vervulling zijn
(Dit is de uitgeschreven tekst bij de korte meditatie die ook als podcast #03 is opgenomen.)
Het is goed zo.
Er hoeft niets meer bij.
Niets meer af.
Niets meer veranderd.
Dat betekent dat ik niets hoef te doen.
Dat ik kan ontspannen.
Rusten.
Niet meer jagen.
Niet meer najagen.
Niet meer op mijn hoede.
Dat ik niet meer mijn tentakels naar buiten hoef gericht.
Om maar op te vangen.
Zodat ik kan voorkomen.
Aanpassen.
Terugdeinzen.
Schrap staan.
Het is goed.
Precies goed.
Helemaal precies goed.
Ik voel de neiging naar ‘maar wat nu’?
Dit is de actie kant die praat.
De adrenaline die gevoed wil worden.
De beweging van mijn lichaam die het altijd automatisch maakte.
En dat hoeft niet meer.
Ik hoef niet meer te bewegen, om het bewegen.
Om maar in de actie te staan.
De nieuwe actie is het hier zijn.
Met alles.
En dat dat al goed is.
Helemaal prima zelfs.
Omdat dit nog nog nieuw is, ligt hier nog voldoende om ‘te doen’.
Ontdekken van het hier.
En nu.
Het zijn.
Zonder de actie.
Zonder het gericht zijn op.
Alleen maar zijn.
Eng?
Spannend?
Meevallend?
Tegenvallend?
Er valt niets.
Er is.
En ik hoef
alleen maar
te zijn.
Valt de beweging weg,
Die ik maar al te goed kende
Dan merk ik
Een gloeiende warmte in mij
Die uitstraalt
Mijn hele wezen invult
Van binnenuit omarmt.
Nabericht: merk jij dat je altijd in de ‘actie’ stand staat, dan kan het zijn dat het op de één of andere manier nog niet veilig genoeg voor je is. Dit zorgt voor vrij continue aanmaak van adrenaline en uiteindelijk is het te stresserend voor je. Wil je meer info mail me ans@studiosprankel.info