Volledig zijn, vol-ledig zijn.
Kerst en oud en nieuw; tijd van geboorte van nieuwe mogelijkheden.
Het oude voorbij, het nieuwe voor de deur. En daar dan tussen in staan.
Het volledig niet weten. Als er maar ruimte mag zijn om te ontdekken.
Verlangen naar rust.
Of is het ‘met rust gelaten willen worden’?.
Omdat je voelt, denkt dat je ergens aan moet voldoen, maar je merkt dat het wankelt.
Dat je niet meer wilt of kunt voldoen aan.
Het is te vol in jou, van dingen die niet bij jou horen.
Er is ledigheid nodig.
Ledig
Je snakt naar rust, ruimte, naar ruis-loosheid. Verwachtingloosheid.
Dan is het eindelijk stil, ledig.
Dan is er ruimte om vol te worden van jezelf.
Dit doe je door niet meer met anderen en verwachtingen bezig te zijn, niet meer jezelf afhankelijk te maken van wat je nog hoopt te verkrijgen van die ander (liefde, erkenning, aanmoediging, aandacht, enzovoort).
Daarmee maak je ruimte om de stap te zetten; terug IN jezelf.
Helemaal terug naar jouw oorspronkelijke karakter, energie, wel-zijn.
Voorbij verwachtingen.
Voorbij aangepast gedrag.
Voorbij de afhankelijke houding dat je nog iets van een ander wilt, hoopt, verlangt.
Vol
Jezelf her-ontdekken. Jezelf geven wat je nodig hebt.
Zelf ervoor zorgen, dat je jezelf vult. Vol van jezelf.
Zodat je vol-daan, vol-waardig, vol-ledig wordt.
Je vult jezelf op.
Je leeft jouw zijn.
Volledig jezelf zijn.
Dit is mijn Kerst- en nieuwjaarswens voor 2020 (en later!) voor jou!
Door liefde,
Ans