Zo hee, wat gebeurde er zojuist in een flits in mij?
Ik was op de laptop bezig en had meerdere programma’s open. Opeens verscheen in mijn ooghoek een bericht, waarvan ik zag van wie en 1 woord; sorry. Meteen nam ik aan dat ze wilde cancelen dat ik bij haar op locatie een training mag geven.
–> Ik was bang dat ik een afwijzing kreeg.
(Lees even verder, want deze conclusie bleek volkomen onnodig. En ook niet in lijn met eerdere ervaringen: ze was zo enthousiast. Het kan niet zijn dat ze het opeens niet meer leuk vindt. Wel dat het niet meer past. Of dat het anders gaat worden. Maar het is geen afwijzing op mij. Blijkbaar triggert daar dus toch nog iets. Lees vooral even verder wat er dus gebeurde, want dit zie ik zooooveel gebeuren bij vrouwelijk ondernemers waar ik dus JUIST de training op de 13e maart voor organiseer!!!)
Ik was bang dat ik een afwijzing kreeg. Ik voelde het helemaal in mijn lijf. Mijn wangen werden warm. Mijn buik verkrampte en ik merkte dat ik uit mijn lijf vloog (naar rechts). Alsof het niet meer veilig was in mij. De afwijzing was niet veilig. Of, als ik werd afgewezen, dan was het niet meer veilig om in mij te zijn.
Gaf ik daarmee de ander bij voorbaat al gelijk?
“De afwijzing van mij, maakt dat ik niet bij mij kan blijven, want daar is het niet veilig.”
Als je dit even laat doordringen, dan zegt dit dus nogal wat! En dit impliceert nogal wat in mijn doen en laten en in mijn ondernemersschap.(Niet dat deze gedachte klopt he, maar dit is wat het verhaal in mijn hoofd mij vertelde.)
Gedachten vlogen door mij heen:
Zou ze terug komen op onze afspraak en mij niet meer die mooie gelegenheid gunnen.
Zie wel, toch nog een afwijzing op mijn dienst. Het is het niet waard genoeg hier speciaal ruimte voor te creëren.
En: als ik afgewezen wordt, verlaat ik mijn lijf want het is dan niet veilig in mijn lijf.
Dit, mensen, is wat bij iedereen gebeurt. Ook bij mij!
Op het moment dat het berichtje langsflitste was ik bezig met dingen iets buiten mijn comfortzone. Een prachtige training herschrijven. Nu helemaal vanuit mijn gevoel, mijn energie, mijn taal. En ik was hier PR voor aan het maken.
Ik voelde deze reactie in mijn lijf, en ging hem meteen ‘te lijf’. Ik gaf het aandacht. Interpreteerde het met mijn kennis van nu (!herschrijven van oude verhaal, heling bieden) en versterkte mijn energie met een prachtige ademoefening die ik ergens op internet heb opgepikt.
Herken je deze reactie in jou?
Je zet een stap in je ondernemersschap, maar iets triggert. En velen zijn zich niet eens bewust DAT dit gebeurt. Maar nemen wel het oordeel van de angst aan. En handelen ernaar.
Kun je de trigger herkennen door te luisteren naar je gevoel, dan kun je oude verhalen aanzien, blootleggen en veranderen.
Ik weet, voel, het is mijn energie dat ik vertaald heb in een fantastisch aanbod, dat zo veel vrouwen in hun onderneming gaat helpen. Als ik mij afwijs, dan neemt mijn lijf het aan als dat ik met iets onveiligs bezig ben. En dat is reden om mij ‘te verlaten’. De afwijzing toont zich dan naar buiten. Dan ga ik doorzetten op logische, verstandige ‘hoofdse’ doorzettingsenergie. En dat toont zich in mijn woorden, in mijn diensten en producten. En dan is het lastiger daar klanten aan te verbinden.
Daarom heb ik ook vanochtend de informatie voor de training voor ondernemers herschreven. De vorige was te ‘hoofds’. Die van vanochtend klopt wel, geeft de energie aan van mij. Maar het uitnodigen hiervoor vond ik blijkbaar ook nog een beetje spannend te sturen naar bepaalde mensen. En vanuit dat gevoel (spanning/angst) kon een andere angst eenvoudig aanhaken.
Door IN mijn energie aanwezig te zijn (en veel oefening) was ik bewust van deze flits in mijn lijf. Ik kon het aandacht geven en geven wat ik nodig heb. Hierdoor ben ik bezig met heling op dit stuk.
Herken je dit? Wil je hier ook in bijleren? ans@studiosprankel.info