#woordfluisteren #HSP #persoonlijkeontwikkeling #jezelfzijn #energie #verwachtingen #eigenonderneming
Eén van de lastigste dingen waarvan ik merk dat ik ook nog gewoon een mens ben, zijn mijn verwachtingen. Ik heb er namelijk best veel. Bewust, onbewust, grote, kleine. Allemaal verwachtingen van mij aan anderen. En verwachtingen die ik voel van anderen aan mij! Dit herken ik ook bij mijn klanten, en hoe ze je in beide gevallen ‘in de greep kunnen houden’. Ik deel onderaan een stappenplan, die ook fijn voor jou kan zijn hoe hier mee om te gaan, of ze zelfs te ontstijgen.
Jouw verwachtingen aan anderen
Als je verwachtingen hebt, dan sta je in de ‘wacht’stand. Je hebt het wellicht niet door, maar je maakt jezelf eigenlijk afhankelijk. Van iemand. Van iemand zijn/ haar mening. Van een actie, dus tijd of energie, waarvan je hoopt dat die ander dat heeft. Er aan denkt. Op het moment het liefst ook nog dat jij heel handig vindt.
Je legt eigenlijk iets waar jij een verbinding mee voelt, voor een deel bij een ander. Jij staat dan verder van dat deel af. Ver-wachting.
Dat je je indirect afhankelijk opstelt, voelt vaak juist helemaal niet fijn. Je hebt geen invloed op OF iemand het doet, en ook niet hoe. Ja de ‘hoe’ daar heb je ook verwachtingen van, maar ook daar ben je afhankelijk of dat dan inderdaad zo gaat gebeuren.
Eigenlijk zijn verwachtingen die je aan anderen hebt, dus heel vervelend 😉 En spelen uiteindelijk jouzelf parten.
Verwachtingen van anderen aan jou
Andersom kun je ook verwachtingen voelen die anderen aan jou stellen. Of is een betere term voor voelen dat je het zelfs als ‘opleggen’ ervaart. In dit geval gaat het vaak om dingen waarvan jij eigenlijk nog niet echt volmondig hebt besloten DAT je het ook wilt doen. Op dat tijdstip. Op die manier.
Eigenlijk is het een uitstel van het besef dat je eigenlijk niet aan die verwachting wilt voldoen. Je hebt alleen dat besluit nog niet genomen…
Een verwachting is daarmee geen afspraak, er was geen afstemming, laat staan toestemming door jou dat jij daar je tijd en energie aan wilt besteden. En in het bewust toestemming geven, en meer nog het ontbreken daarvan door jou, zit hem de kneep waarom verwachtingen zo vervelend voelen: je voelt niet dat je een keuze hebt.
Je voelt juist dat er van alles van je wordt verwacht, zonder dat je de keuze hebt om het niet te doen.
Verwachtingen vs. keuze
Waar je wel een keuze in hebt is af te stemmen OF dit inderdaad de verwachting is van die ander. Maak dit maar eens bespreekbaar, je zou je nog verbazen! Hierbij gaat het om het checken van jou gevoel dus.
Daarnaast zijn er verwachtingen die inderdaad onuitgesproken maar tegelijkertijd superduidelijk worden gemaakt. Vooral achteraf, als bleek dat jij weer niet aan die verwachtingen voldeed. Als dit maar vaak genoeg is gebeurt, en jij bent hier ontvankelijk voor, dan weet je dondersgoed dat de verwachting er ligt.
Dan voelt het helemaal aan alle kanten voor jou alsof je geen keuze hebt. Maar eigenlijk ben je bang voor de keuze waarbij je gedoe krijgt. Waarbij je achteraf een reprimande krijgt of te horen krijgt dat je teleurgesteld hebt bij die ander. En toch zit hier ook een keuze in!
Omgaan met weerstand
Wellicht vind je het vervelend, en weet je nog niet goed hoe je voor jezelf kunt opkomen. Maar ‘tegenwind’ tegemoet treden, bewust, is wél een keuze! Het is de keuze te kiezen vóór jezelf. Voor wat jij van jezelf verwacht dat je zou moeten doen, ongeacht wat die ander er van vindt, verwacht, afkeurt, goedkeurt.
Maar dit is een lastige; velen lopen liever zichzelf voorbij, dan mogelijke weerstand doorstaan of leren doorstaan. Daarmee maak je jouw tijd, energie, ruimte kleiner dan die van de ander. Minder belangrijk dan die van de ander.
Ans Rozendal
Sta eens bewust stil bij dat die ander aan jou tijd, ruimte, energie vraagt – via de verwachting – en in hoeverre jij daar aan wilt toegeven.
Wat te doen bij verwachtingen die je voelt van anderen:
a checken of ze kloppen
b beseffen hoeveel tijd, energie, ruimte ed. het jou zou kosten om er aan te voldoen
c bedenken hoeveel het je zou kosten als je aan zou geven als je niet aan die verwachting wilt voldoen (kun je de hoeveelheid ‘tegenwind’ aan, wat heb je daarbij nodig?)
d kiezen in welke ‘rol’ je stapt om je keuze hierbij kenbaar te maken. Je kunt bijvoorbeeld kiezen uit de kindrol, de ouderrol of de volwassenenrol.
Hierbij maak je ook de inschatting in welke rol de ander zit bij het leggen van de verwachting/vraag aan jou en kies dan bewust hoe je zou reageren.
En ja, ik heb het hier over kiezen, je kunt namelijk leren te reageren vanuit deze verschillende rollen.
(Meer hierover kun je lezen via de zoekterm Transactionele analyse.)
Verwachtingen; mooie leermomentje om jezelf weer beter te leren kennen 😉
Ps Wil je hier meer over weten of voel je dat je een stuk coaching nodig hebt, voel je welkom contact op te nemen om te kijken wat ik voor je kan doen ans@studiosprankel.info Liever eerst even ‘proeven’ aan wat ik te bieden heb, vraag dan de gratis Inspiratiegids aan.