Voor jezelf iets leuks kopen, terwijl de kinderen nieuwe kleren nodig hebben. Een factuur uitschrijven met dat gigantische bedrag. De hoeveelheid moeite die je daarmee hebt, is vaak terug te leiden naar hoeveel je jezelf waard vindt. En jezelf ‘het waard vinden’ gaat over voelen, toestaan en afscheid nemen. Liefst ook nog enigszins parallel. Kortom, reden genoeg voor dit artikel!
Het begint al met het eerste woord; voelen. In hoeverre heb jij ergens onderweg in je leven afscheid genomen van je ‘voeltalent’? Hoorde je te vaak dat het te veel was. Te ongrijpbaar. Te ingewikkeld. Maar was het eigenlijk te confronterend. Te raak. Te pijnlijk?
Weer voelen. Weer je talent voor het ‘innerlijk weten zonder het te kunnen weten’ erkennen. Inzetten.
Waarderen
Voelen waar in je lijf je iets registreert. Je lijf als meet instrument, als informatiebron. Je bent hoog sensitief geboren, dit is je bij je geboorte meegegeven. Dat stuk ongebruikt laten, of erger nog; verafschuwen, is eigenlijk een stuk van jezelf aan de kant zetten. Als dat stuk niet mee mag doen, zeg je in feite tegen jezelf dat jij het ‘niet volledig’ waard bent om mee te doen.
En zo houd je het in stand dat je jezelf niet zo veel waard vindt.
Voelen
Het voelen weer ontmoeten, uitnodigen, toepassen, helpt mee op route om jezelf ‘het waard te vinden’. Je gaat het jezelf weer waard vinden je volledige geboortepotentieel te omarmen. En hopelijk uiteindelijk waarderen; het waard vinden om het (weer) te integreren in je leven.
Vergis je niet, dit kan even duren. Er was ooit de beslissing dat je er afscheid van hebt genomen. Je hebt je leven op zo’n manier ingericht dat dit voelen weinig tot niet meer aan bod kon komen. Daar heb je heel veel moeite voor gedaan! Dit omkeren vraagt daarmee ook de nodige tijd en moeite.
Je gaat ervaren dat het niet altijd makkelijk is en het heeft tijd nodig dáár je weg in te vinden. Pas als je je sensitiviteit kunt accepteren, wat impliceert dat je het ook gaat toepassen, komt de uitdaging van ‘dat op waarde schatten’. Want dan komt die oude pijn weer boven. Die je vroeger niet wilde voelen en wat daarmee reden was om er afscheid van te nemen.
Ontdekken
Nu heb je de kans die pijn die ermee gepaard kan gaan voor jou, anders te interpreteren. Nu kun je leren dat vinnige opmerkingen op jouw interpretaties komen omdat je iets hebt aangeraakt, wat die ander niet wilde dat aangeraakt werd. Je zat raak. Je raakte een heikel punt. Een pijnlijk punt. En liever dan de pijn te voelen, weert die ander af. Juist als je je sensitiviteit steeds meer leert in te zetten, ga je in het moment voelen dat dit gebeurt. Dan kun je het buiten jezelf laten en wellicht zelfs compassie opbrengen.
Je gaat steeds meer registreren met je sensitiviteit; onbewust en bewust informatie uit je omgeving opnemen. Van die informatie ga je steeds meer verbanden zien en begrijpen omdat je nu wel je analytische vermogen, die met je sensitiviteit gepaard gaat, bewust toe laat.
Nu kun je als volwassene, actief kiezen wat je wel en niet wilt benoemen. Met dit alles krijg je steeds meer grip op je sensitiviteit. Op je relaties. En uiteindelijk op je relatie met jezelf.
Twee meetlatten
Ik wens je toe dat je in deze nieuwe fase van ontdekken het jezelf het waard vinden ook toe te staan dat er twee meetlatten zijn. De meetlat van ‘die van anderen’. En de meetlat van jezelf. Dat je afscheid gaat nemen je zelf telkens langs de meetlat van ‘de ander’ te leggen. Maar juist bewust kiest je langs de meetlat van jezelf te leggen.
Dat je jezelf dat ook waard gaat vinden. Dat je daarmee rust en ontspanning gaat (her)ontdekken en integreren in je leven. Zodat je lijf steeds meer de kans krijgt bewust te registeren en weer indrukken los te laten. Zodat je hersenen de kans krijgen bewust en onbewust geregistreerde informatie te verwerken. Dit vraagt om het jezelf waard te vinden, en draagt er juist ook weer aan toe bij.
Jezelf geven wat jij nodig hebt als hoog sensitief persoon. Je dat waard vinden. Dat is waar het om gaat als je zegt ‘ik weet niet wat ik waard ben’. De tijd nemen je volledig geboorte potentieel te gaan leven. En als je dat niet doet, en daar nog niet naar op weg bent, dan voelt het incompleet. Dan heb je nog niet de beslissing genomen dat alles van jou het waard is mee te doen.
Als je je volledig potentieel niet leeft,
dan kun je daarmee nog niet jouw waarde voelen.
Ten slotte, wellicht denk je nog ‘Ik vind niet dat ik het waard ben mezelf ontspanning te gunnen, laat staan mijn geboorte potentieel te gaan leven.’ Besef dan dat dit conditioneringen zijn. Die heb je ergens in je leven opgepikt; het is een verhaal dat jij bent gaan geloven, gaan leven. Daar mag jij een ander verhaal voor gaan schrijven. Een verhaal dat wel bij jou past. Dat jou wel dient. Dat jou wel waardig is.
Als het tijd is voor een nieuw verhaal, vraag dan de – gratis – Inspiratiegids Verander je verhaal, verander je leven! aan, of check mijn aanbod bovenin via het menu.
[ Dit artikel is eerder verschenen met een gelijkwaardige titel via Nieuwetijdskindmagazine]