Deel je alleen je successen? Of ook waar het stroef loopt?
Ik het vind er van alles van. Er zijn ook veel verschillende adviezen over in de omloop. Dat mensen je menselijke kant willen zien, omdat je dan ‘echt’ bent. Daar is makkelijker mee te connecten.
Maar hoe zit het dan met je privé? Heb je dan álles te delen? Want anders is het toch een soort van halve waarheid dat je laat zien.
Hoe eerlijk moet je zijn? (Wil je zijn.) Waar kun jij mee ‘rondkomen’ met jezelf? Juist ook als je dat niet doet.
Innerlijk werk
Dit, precies dit alles, heeft te maken met innerlijk werk.
Wat jij jezelf vertelt. Waar jij iets spannend vindt. Hoe (of) jij je weet te reguleren.
En als dat reguleren nog niet zo soepel gaat, hoe je daar dan weer van alles van vindt over jezelf.
Omdat je coach, therapeut, begeleider, voorloper, lichtwerker, schaduwwerker, of wat ook bent; heb jij die voorleeffunctie. Dus dan moet jij het toch allemaal wel in het snotje hebben. Toch? Of niet, want o, ja die menselijke kant waarmee je doelgroep zich moet weten te verbinden.
Delen IN het moment
Persoonlijk vind ik het altijd erg knap als iemand IN het moment deelt hoe het niet zo lekker gaat en hoe diegene daar mee omgaat.
Dat ik dat knap vind, geeft aan dat ik dat (nog) niet heb. Daar spreekt indirect een verlangen uit van mij. Dan mag ik gaan kijken OF ik dit ook voor mezelf uiteindelijk zo zou willen. Dat is nog geen uitgemaakte zaak.
Ik vind het tot nu toe fijner achteraf er over te delen. Dan kan ik beter omschrijven hoe ik er mee gedeald heb.
Ik vind dat fijner voor mezelf. Een soort van veiliger ook voor mezelf. En dat is helemaal prima. Daar waar het nog te spannend is, dat is voor mij. Om te kiezen of ik er iets mee wil doen.
Ontvangen van steun
Op het moment dat je gaat delen dat het niet zo soepel gaat, dat je nul aanmeldingen hebt voor die prachtige groepsbijeenkomst, dan zijn er altijd mensen die dat sneu voor je vinden. Die jou willen helpen opbeuren. Kun je er mee zijn dat zij dat doen? Of is jouw manier tot nu toe even lekker op jezelf zijn, even sippen en weer door?
Het begint, altijd, met zelfkennis. Wie ben jij. Eigenlijk he, tot in de kern! Wat heb jij nodig. Waar is het spannend. En mag dit er zijn.
Ik zit vol ambitie en heb in mijn ogen iets prachtigs bedacht en bied dit aan in de vorm van een groepsbijeenkomst. En dan is het de dag van de bijeenkomst en zijn er 0 aanmeldingen. Ben onverwacht taxichauffeur want kind met lekke band en de wc loopt door. Dit loopt kunnen we zeggen ‘anders dan gehoopt’.
Mindset vs. innerlijk werk
Met mind-set kan ik aan de slag en zien dat de eerste aanmeldingen voor de volgende groepsbijeenkomst al wel binnenkomen. Dat er tot nu toe al heel veel super positieve reacties zijn gekomen over de intentie van die bijeenkomsten. Er is belangstelling.
Met mind-set kan ik gaan relativeren dat de tijd tussen lancering website en de bijeenkomst te kort was. Te weinig over gedeeld. Mijn mailprogramma kon ik niet gebruiken dus de nieuwsbrieflezers weten het ook nog maar net.
Mind-set brengt van alles. En brengt me maar tot zo ver.
Met innerlijk werk kan ik aan de slag om te dealen met teleurstellingen. Het ontvangen van afwijzing. Innerlijk werk gaat ook over kunnen ontvangen van complimenten, ondersteuning.
Innerlijk werk brengt je verder, omdat je iets in de basis anders weet te ontvangen een volgende keer. Zonder dat je je er toe hoeft te zetten, door te zetten. Je dan niet je mind bewust en vaak met moeite hoeft ‘te zetten’.
Deel jij over je bijeenkomst die wegens 0 aanmeldingen niet doorgaat? Hoe spannend is dat voor jou?
PS wil je weten waar de groepsbijeenkomst over gaat die ik hier beschrijf; op 11 mei organiseer ik de Share your gift circle te Emmen bij Lieza Geuzinge, daar zijn de eerste aanmeldingen voor binnen.
Wil je met innerlijk werk aan de slag zodat jij je authentieke bijdrage levert aan de wereld via jouw bedrijf, check dan de groepstraining 14 april te Wolvega Onbelemmerd ondernemen: van saboterende stemmetjes naar jouw successtory!