Je wilt wel, maar toch lukt het je telkens niet de stap te zetten. Je begrijpt het zelf ook niet. Je wilt echt die nieuwe baan, of een gesprek met die leuke man of vrouw in dat café. Echt, echt, echt! Waarom komen er dan weer van die negatieve gedachten in je op? 1000 Beren op de weg. Eigenlijk weet je ook wel dat het verkapte angst is. Maar, waarom heeft angst zo’n grote rol en wat is nodig er doorheen te komen?
Tegenovergestelde van angst
Laatst week vroeg ik in een post op social media: Wat is het tegenovergestelde van angst voor jou? Er kwam heel veel reactie op; veel ging over liefde, moed en lef. Ik vraag mij af; wat brengt liefde, of hoeveel liefde heb je nodig, als het gaat om jezelf voor te stellen aan die leuke persoon in dat café? Wat brengt liefde je als antwoord op angst als het gaat om ‘ik ben bang dat ik niet goed genoeg ben voor die baan’?
Moed of lef, ja ook dat gaat je verder helpen. Staand op dat best hoge muurtje, als je er over denkt om er af te springen. Hoeveel lef heb je nodig? En bepaalt inderdaad moed of je wel of toch maar niet gaat springen?
Wil je als het ware ‘het voor jou juiste antwoord op angst geven’ dan is het praktisch te weten hoe je brein werkt. Hoe meer je hiervan weet, hoe beter je voor jezelf kunt inschatten hoeveel je van liefde, lef of iets anders nodig hebt, om het toch te doen.
Beschermbrein
De hele biologische/neurologische wetenschappelijke achtergrond even kort door de bocht samengevat; een deel van jouw brein heeft de opdracht jou te helpen overleven. Daarbij heeft dat deel ook het fiat meegekregen, bijna alle andere systemen in je lichaam te mogen overrulen, om zich aan deze taak te kwijten.
Dit overlevingsmechanisme krijgt input door verschillende indicatoren. Zoals jouw lichamelijke reactie als je angst ervaart en situaties die jouw brein als onveilig beoordeelt.
Immer alert op de achtergrond waakt dit deel en zet je in de vecht of vluchtmodus als er een gevaarlijke situatie is. (Overigens, er kan ook de vaak iets minder handige ‘bevriesreactie’ optreden.) Het draait hierbij continu om 1 vraag; is het veilig ja of nee?
Dit beschermbrein slaat dus onder meer aan op spanning in jouw lijf. Bijvoorbeeld als jij iets spannend vind omdat je iets wilt gaan doen wat nieuw voor je is. Je weet dan nog niet goed wat er van je verwacht wordt. Jouw ‘overlevingsbrein’ vertaalt dit als ‘onbekend is onveilig, dus ik moet er voor behoeden’.
De vorm waarin het brein je probeert te behoeden is ‘eindeloos mogelijke obstakels bedenken en oplossingen voor verzinnen ’. Uitstellen, dralen, niet kunnen beslissen. 1000 Beren op de weg.
Poging
Heb je uiteindelijk genoeg moed of lef verzameld, dan kun je toch de stap gaan zetten. Dan kan al gauw blijken dat het toch niet lekker loopt of dat het niet gaat zoals je had verwacht. Jouw beschermdeel kan dan van zich laten horen en aangeven; kom maar gauw terug naar hier waar het bekend is en vertrouwd, waar ik weet hoe je te beschermen.
Omdat je brein ten eerste als taak heeft jou te laten overleven, is het ontzettend ingenieus in die bescherming geworden. Tijdens je leven heb je een heel pallet aan ervaringen opgedaan. Daarvan heeft je brein diverse zaken aangenomen en besluitvorming op gebaseerd. Dit maakt dat je nu keuzes niet kunt maken, door onbewuste belemmeringen. Die zorgen ervoor jou hier op je plek houden, zelfs terwijl je eigenlijk zo graag anders wilt.
Het mechanisme van ervaring, herinnering, angst, besluitvorming en beschermen speelt daarmee op de achtergrond, in je onderbewuste zo’n bepalende rol, zonder dat jij je hier bewust van bent. Helderheid krijgen in dit onbewuste patroon is één van mijn talenten. We gaan aan de slag met wat je beschermbrein nog nodig heeft; het wil van je weten of je volmondig ja kan zeggen op de vraag is het veilig? En hoe je het veiliger kunt maken voor jezelf.
Ja’s
Die ja kun je bijvoorbeeld geven door ‘ja ik vertrouw erop dat ik niet doodga als ik iemand aanspreek in een café.’
‘Ja het lijkt me erg leuk en vervullend om een moeilijke opdracht te gaan doen en ik weet dat ik voldoende in huis heb om mijzelf er in te kunnen redden.’
‘Ja ik val niet dood als ik van dat best hoge muurtje afspring.’
‘Ja ik neem een nieuw besluit, eentje die me wel dient.’
Volmondige ja vanuit vertrouwen.
Stapelen
Stapelen met de ja’s. Bouwen aan zelfvertrouwen, in plaats ter discussie stellen of zelfs afbreken. Achterhalen van die onbewuste belemmeringen. Zodat je bewust nieuwe besluiten kunt maken. Besluiten die je dienen en die recht doen aan wat bij jou past, zodat je steeds meer het vertrouwen in jezelf kunt voelen. En vanuit een warm fijn en veilig gevoel de ja het is veilig genoeg kunt geven!
Volmondig ja vanuit vertrouwen, en als dat er niet is – bijvoorbeeld als je in het vliegtuig overdenkt te gaan springen zonder parachute – dan mag je overlevingsbrein een woordje meepraten.
En hartelijk bedankt worden voor de bescherming…
Wil je bewuster worden van onbewuste belemmeringen, boek dan een Doorbraaktraject Ik help je graag! Ben je een missie onderneemster en merk je dat je in je bedrijf hierop vastloopt, kijk dan bij de Business Breakthrough.
[Dit artikel is eerder geplaatst via Nieuwetijdskind Magazine]