We willen allemaal onszelf zijn. Of worden, bezig zijn op weg er naartoe. Niemand wil van zichzelf af komen te staan immers? Kijk maar naar hoeveel coaches er zij die hierbij kunnen ondersteunen. Hoeveel mensen zoekende zijn.
Waarom is er zo veel vraag? En, is dat vroeger dan anders? Wat maakt dat het zo lastig is een coach te zoeken die bij jou past.
Maar meer nog; wat is eigenlijk je vraag? Want je weet wel dat het niet lekker loopt. Dat je het anders wilt. Dat je je niet echt lekker jezelf voelt. Maar … welke vraag stel je hierbij dan?
DAT je deze vraag niet helder hebt, is m.i. helemaal logisch. Het is het gevolg van hoe onze cultuur tot redelijk recent geleden in elkaar zat. Daarom licht ik mijn visie hierop hieronder toe. En geef daarna aan wat je kunt doen om een vraag geformuleerd te krijgen.
Voorgeschreven regels
Aan het begin van de 19e eeuw ging het er totaal anders aan toe; je ging naar de kerk waartoe je behoorde. En als je naar de kapper moest, ging je naar de kapper die bij die kerk hoorde. Je ging op voetbal bij de club van de kerk. De buren naast je gingen bijvoorbeeld naar een andere kerk. Dan groette je wel over de heg, maar je kwam niet bij elkaar op de koffie.
Helder, duidelijk, je wist waar je aan toe was.
Regels die je diende op te volgen. Er was weinig tot geen ruimte voor een andere manier. De enkeling die voor zichzelf dacht of het kunstenaarschap koos, kreeg weinig aanzien in de gemeenschap.
Losbandigheid
Dan na de 2e wereldoorlog gingen mensen zich van de kerk losbreken. De vrouwen gingen de straat voor keuzevrijheid over eigen buik en bh. We kwamen losser en losser van de kerk. Van de voorgeschreven regels.
Vrijheid blijheid!
Polderen
Maar zoals het ontbreken van grenzen ook onveilig meebrengt en onzekerheid kan meebrengen, kwam er na de flower power een re-actie op al die losbandigheid. Er kwam meer rust, minder uitspattingen. En uiteindelijk het poldermodel; alles in compromis, iedereen moest ‘mee aan boord zijn’.
Je kunt tegenwoordig kiezen. Of je naar de kerk wilt, of een ander spiritueel gebouw. Of je kinderen wilt en op welke leeftijd. Zelfs welke baan je wilt.
‘Alles’ is mogelijkheid.
Keuzevrijheid
Maar, wij zijn nog niet zo lang qua evolutie bezig met deze alles-is-mogelijk-optie. We zijn er nog niet aan gewend. De lang ingesleten mechanismen waar men over het algemeen angstig voor is, hoe het heurt en dat je niet teleur wilt stellen, is nog steeds ingesleten in ons huidige doen en laten. Daar gaan nog een aantal eeuwen aan voorbij.
Alle mogelijkheden hebben, maakt dat we extreem gericht MOETEN zijn op onszelf. En hier ligt lading op. Dan ben je al gauw egoïstisch en dat mag niet. Tegelijkertijd MOET je weten wat je wilt en wat je wilt worden, later als je groot bent.
Dit ontdekken en vanuit jezelf ontwikkelen is iets dat qua evolutie nog in de kinderschoenen staat. We zijn als bevolking nog aan het ontdekken hoe zoiets gaat; dat iedereen een andere mening heeft en hoe hier met elkaar mee om te gaan. Want zijn er dan wel grenzen nodig qua wat je mag uiten? En waar liggen die dan?
Bovendien is bovenstaande erg gechargeerd en ‘door de bank genomen’. In de ene subcultuur of familie is nog veel minder sprake van keuzevrijheid dan bij een andere.
Zoekende
Dus DAT jij zoekende bent, en niet weet waar te starten is helemaal niet zo vreemd. En dan is het maar wat fijn dat er ervaringsdeskundigen en coaches zijn, die jou hierin kunnen bijstaan.
In mijn geval (als coach zijnde) kom ik vrouwen tegen die merken dat ’t een en ’t ander al heel lang niet loopt. Dat ze zich wel aan zichzelf ontheemd voelen, maar eigenlijk niet goed weten WELKE vraag ze precies hebben. Dat is super lastig! Want, waar begin je dan met zoeken naar iemand die je hierbij kan helpen. Welk antwoord zoek je eigenlijk? Welk resultaat zou je kunnen behalen?
Berg inzichtelijk maken
Wat je merkt is dat de gedachte die je hebt één grote berg is van ‘angst’ of ‘moeilijk’ of ‘geen bestaansrecht voelen’. En dat is zo groot. Dat voelt zo groot. Zo ongrijpbaar, hoe kun je daar een vraag uit destilleren. Laat staan er een coach bij zoeken?
Dit is precies waarom ik in mijn aanbod naast coaching sessies en een Doorbraaktraject ook een Inzichtsessie van 90 minuten aanbiedt. Hiervoor hoef je juist je vraag nog niet helder te hebben. Je uitdaging nog niet op het vizier. Dit gaan we samen helder maken. Letterlijk visueel tekenen. Je tekent je gevoel, de energie, de uitdaging aan de hand van mijn vragen/gesprek met mij. En hiermee krijg jij direct inzicht in je vraagstuk.
Het kan zijn dat dit afdoende is. Dat je zo inzichtelijk krijgt wat je nu kunt doen. Het kan zijn dat dit een startpunt is, zodat je eindelijk eens jouw vraagstuk aan kunt pakken. Je hebt dan na 90 minuten helder waar je kunt beginnen, welke eerste stappen je hierbij kunt oppakken. Want de ‘berg’ van moeilijk en angst blijft een onbedwingbare berg, als je geen inzicht hebt waar die uit bestaat.
Voel je welkom, zo’n inzichtsessie duurt 90 minuten en doen we online.
De investering is 211,75 (incl. BTW)
Is dit nu jouw call; plan dan hier je moment.
PS Je hoeft niet te kunnen tekenen 😊